FILIPS DE STOUTE
De stamvader
In 1384 komt de graaf van Vlaanderen te overlijden. Het is zijn dochter, Margaretha van Male, die samen met haar man het gebied van haar vader zal erven. Haar echtgenoot is niemand minder dan de op dat moment 42-jarige Filips de Stoute, de jongste zoon van de Franse koning Jan II. Filips de Stoute was reeds hertog van Bourgondië en door het heengaan van zijn schoonvader, zal hij vanaf dat moment ook zeggenschap verwerven over het graafschap Vlaanderen - met Artesië, Antwerpen en Mechelen -, Nevers, Rethel en het vrije Bourgondië.
Op die manier ontstaat er in het jaar 1384 een grote en machtige bufferstaat tussen Frankrijk en het Heilig-Roomse Rijk; het Bourgondische Rijk. Dit Rijk strekt zich op dat moment uit van de Noordzee tot in Midden-Frankrijk. De decennia erna wist Filips zijn gezag verder uit te breiden over de aangrenzende gebieden. Zo had Filips bijvoorbeeld de kunst van de huwelijkspolitiek al snel onder de knie. In 1385 organiseert hij namelijk het Dubbelhuwelijk van Kamerrijk, waarbij zijn kinderen - Margaretha van Bourgondië en Jan zonder Vrees - uitgehuwelijkt worden aan graaf Willem VI van Holland en Margaretha van Beieren. Zij zijn erfgenamen van de graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen.
Een jaar na dit dubbelhuwelijk richt Filips een Raadkamer voor financiële en juridische aangelegenheden van Antwerpen, Artesië, Vlaanderen en Machelen in. Het is uit deze raadkamer dat de latere Staten-Generaal van de Nederlanden zou ontstaan. Het is met andere woorden de eerste poging tot - of eerste aanzet tot - een gecentraliseerd bestuur.
Naast de huwelijkspolitiek en het gecentraliseerde bestuur, wist Filips op nog een andere manier zijn macht uit te breiden. Zo wist hij bijvoorbeeld de kinderloze hertogin Johanna van Brabant in 1390 te overtuigen het erfenisrecht over haar gebied af te staan aan haar nichtje, Margaretha van Male. Herinner u; Margaretha was de vrouw van Filips de Stoute. Hoewel de Staten van Brabant tegenstribbelen, aanvaarden ze in 1401 dat Anton van Bourgondië, Filips' tweede zoon, aangesteld zou worden als opvolger van Johanna. Dit op voorwaarde dat Mechelen en Antwerpen weer tot Brabant zouden worden gevoegd. In datzelfde jaar kocht Filips de Stoute ook het graafschap Charolais, gelegen in de huidige Franche-Comté.
In 1404 doet een gewoon griepje hem de das om en het zeggenschap gaat over naar zijn zoon, Jan zonder Vrees.